ஜெயிப்பது நிஜம் / அத்தியாயம் 5
படிப்பு, இசையில் மட்டும் இல்லை. உடல் நலனிலும் நான் கவனமாகவும் ஆர்வமாகவும் இருந்தேன். எனக்கு sight தான் இல்லையே தவிர vision இருந்தது. (இரண்டுக்கும் உள்ள வித்தியாசத்தைப் பிறகு பார்ப்போம்).
நான் பிளஸ் 1 படிக்கும்பொழுது, எங்களது பள்ளிக்குப் பக்கத்தில் இருக்கும் ஒரு ஜிம்முக்கு மாணவர்கள் அனைவரும் போவார்கள். ஜிம்முக்கு சென்று வந்து அங்கே நடந்த விஷயங்கள், அவர்கள் ப்ராக்டீஸ் பண்ண சங்கதிகள் பற்றி எல்லாம் பேசும்போது எனக்குப் பொறாமையாக இருக்கும். நாமும் ஏன் ஜிம் போகக்கூடாது என்ற எண்ணம் எனக்கு வந்தது.
ஒரு நாள் என்கொயரிக்காக அந்த ஜிம்முக்கு போனேன். அங்கே ஒரு ஜிம் மாஸ்டர். ரொம்ப அருமையான மனுஷன். அவரைப் போய்ப் பார்த்தேன்.
‘எனக்கு ஏதாவது ஸ்பெஷல் ட்ரெயினிங் கொடுக்க முடியுமா சார்?’ என்று கேட்டேன். கேட்டதுதான் தாமதம், உடனே என்கிட்டே வந்து, தோள்ல ரெண்டு அடி
கொடுத்து… ‘என்ன ஸ்பெஷல் ட்ரெயினிங் உனக்கு? ஹூம்…. நல்லாத்தானே இருக்கே
நீ? அப்புறம் எதுக்கு ஸ்பெஷல் அது இதுன்னெல்லாம்’ என்று அதட்டினார்.
என்னைப் பார்த்துப் பரிதாபப்படுபவஙர்களைவிட என் மேல நம்பிக்கை வைத்து என்னை சராசரி மனுஷனா பார்ப்பது எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். எனக்கு ஒரே குஷி.
‘தேங்க்யூ சார்… அப்போ நாளைல இருந்து நான் ஜாயின் பண்றேன்’
‘அது என்ன நாளைல இருந்து.. ஏன் இன்னைக்கே ஜாய்ன் பண்ண மாட்டியா?’
‘சரி… சார்… இன்னைக்கே ஜாய்ன் பண்றேன். ஈவ்னிங் வர்றேன்.’
‘ஏன்… ஈவ்னிங்… இப்போ என்ன?’
உடனே ஜிம்மில் சேர்த்துக்கொண்டார்.
உனக்கு எதுக்கு ஸ்பெஷல் ட்ரெயினிங் என்று சொன்னாரே தவிர, நான் அங்கே இருக்கும்
ஒவ்வொரு விநாடியும் என்னுடன்தான் அவர் இருந்தார். ஒவ்வொரு அசைவையும் சொல்லித்
தந்தார். மூன்று நான்கு மாதங்களுக்கு இது தொடர்ந்தது. பிறகு எனக்கு எல்லாம் அத்துப்படியாகிவிட்டது.
அங்கே ஜிம்மில் ஒவ்வொரு செக்ஷனா போவேன். அப்பொழுது எல்லாமே மேனுவல்தான். PULL UPS, DUMP BELL, BAR EXERCISE இப்படி ஒவ்வொன்றிலும் நேரம் எடுத்து, விரிவாகப் பயிற்சி எடுத்துக்கொண்டேன். ஜிம்மில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் எனக்கு நன்கு பரிச்சயமாகிவிட்டார்கள்.
ஜிம் அனுபவம் மறக்கமுடியாதது. உடலை fit ஆக வைத்துக்கொள்வதற்கு இந்தப் பயிற்சிகள் நன்கு உதவின. இதுபோன இன்னொரு விஷயத்திலும் இது உதவியாக இருந்தது.
கண் பார்வை இல்லே, இவன்கூட என்னத்தைப் பேசுறதுன்னு என்று என்னுடன் பழகத் தயங்கிய பலர் இருந்தனர். குறிப்பாக, கடைசி பெஞ்ச் மற்றும் குறும்புக்கார மாணவர்கள். என்னுடன் ஜெல் ஆவதில் அவர்களுக்குப் பிரச்னைகள் இருந்தன. ஆனால் ஜிம் செல்ல ஆரம்பித்த பிறகு என்னுடன் பேச ஆரம்பித்தார்கள்.
‘ஹேய் … நல்லா இருக்குடா உன் பாடி. ஆர்ம்ஸ் எல்லாம் சூப்பரா இருக்கு. எப்படிடா மெயின்டெயின் பண்றே?’ என்றெல்லாம் பேச ஆரம்பிச்சாங்க. நான் ஹீரோ ரேஞ்சுக்கு அவர்களுக்கு டிப்ஸ் எல்லாம் அள்ளிவிடுவேன்.
சரியாகப் பள்ளிக்குச் செல்வேனோ இல்லையோ, ஜிம்முக்கு ஆஜராகிவிடுவேன். அந்தப் பள்ளியின் Arm Wrestling Champion ஆகும் அளவுக்கு இந்த ஆர்வம் என்னைக் கொண்டுச் சென்றது.
இளங்கோவை இதில் ஜெயிக்கமுடியாதுடா என்று மாணவர்கள் பேசத் தொடங்கிவிட்டார்கள். விளையாட்டுகளில் கலந்துகொண்டு சாதிக்கமுடியாததை இதில் சாதிக்க முடிந்தது.
மெடலும் கப்பும் வாங்கிக் குவித்தால்தான் சாதனையா என்ன? நான்கு பேரை ஜெயித்தோம் என்னும் உணர்வு போதாதா? அதைவிட பெரிய மகிழ்ச்சி, அங்கீகாரம் வேறு என்ன இருக்கமுடியும்?
தம் பிள்ளைகளைப் படிக்கச் சொல்லி வற்புறுத்தும் பல பெற்றோர்கள், தங்கள் உடலையும் ஆரோக்கியமாக வைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று நினைப்பதில்லை.
A sound mind in a sound body என்று சொல்வார்கள். இதன் பொருள் பலருக்குப் புரிவதில்லை.
பிள்ளைகளுக்குப் படிப்பு முக்கியம் தான். அதைவிட முக்கியம் அவர்களுடைய உடல் நலனும் ஃபிட்னஸும். எனவே அவர்களை நன்றாக விளையாட அனுமதிக்கவேண்டும். எதிர்கால சூழ்நிலைகளைச் சமாளிக்க பள்ளிப் படிப்பும் வேலையும் மட்டும் போதாது. லைஃப் ஸ்டைல் நோய்கள் என்று சொல்லப்படும், ரத்த அழுத்தம், இதய நோய், உடல் பருமன் போன்றவற்றை பற்றியெல்லாம் அவர்களுக்கு நல்ல விழிப்புணர்வு அளிக்கவேண்டியது அவசியம்.
அதற்கு முதல் படி, உடல் நலன் பேணுவது.
படிப்பு முக்கியம். ஆரோக்கியம் அதைவிட முக்கியம்.